Door: Frans van Hilten. ‘Ik likte het meisje met de parel’ – is het om dat te kunnen zeggen dat Magnum in samenwerking met het Mauritshuis en Albert Heijn twee nieuwe specials heeft gelanceerd? De twee series mini-ijsjes worden gepresenteerd als exclusief en tonen een afbeelding van Vermeers beroemde Meisje en van het Puttertje van Carel Fabritius. Goed idee of niet?
Foodtruck-festivals
Ik denk de laatste tijd vaak aan stripfiguur Obelix, die bij woorden die hij niet kent vraagt: ‘Kun je dat eten?’ Ook kunst lijkt toch vooral vergezeld van een culinaire hap de weg naar de magen te vinden. Daarbij is het onderscheid tussen het muziekfestival-met-rollende-keukens en het foodtruck-festival-met-bandjes soms verbazend dun. Gaat liefde voor de kunst dus alleen nog door de maag?
Dat Magnum het eigen imago van een mierzoete hap wil upgraden met reproducties van schilderijen en de slogan De kunst van het genieten – ik begrijp het. Dat het Mauritshuis zich daarvoor stilzwijgend laat betalen – helemaal logisch.
‘Allebei topsegment’
Wat me verrast, is dat het museum ook trots lijkt op de samenwerking. ‘Allebei topsegment’ en ‘meesterwerken, kwaliteit en genieten‘ werd elders opgetekend als museaal commentaar. Wil je als museum nu voor de elite gaan (waarom dan geen kaviaar) of voor de brede bevolking (waarom dan praten over topsegment)?
De grap met likken is natuurlijk te flauw voor woorden (en niet origineel: Den Haag FM maakte hem al toen er in 2014 een postzegel van het Meisje verscheen!) Voor de malloten onder ons heeft het Mauritshuis al gewaarschuwd dat aan het echte schilderij niet gelikt mag worden.
Toch is de link tussen ijs en kunst wel erg dunnetjes. Maar je kunt natuurlijk ook zeggen: het doet niemand kwaad, en nu de samenwerking er eenmaal is, denk ook eens aan een andere pay-off:
Magnums van het Mauritshuis. Hoe vet is dat!
En wat vind jij?
kunstHart 