To Audrey with Love – een persoonlijk en emotioneel verhaal van een modeicoon

I.M. Hubert de Givenchy (21 februari 1927 – 10 maart 1918), couturier van onder anderen a. Audrey Hepburn. In 2016 woonde hij nog de opening bij van een aan hem gewijde tentoonstelling in het Gemeentemuseum Den Haag. Dorrith de Roode deed daar toen verslag van en Maurice Haak fotografeerde.

Door: Dorrith de Roode; foto’s: Maurice Haak, Den Haag Marketing. Vrijdag 25, zaterdag 26 en zondag 27 november werd de tentoonstelling To Audrey with Love geopend in het Gemeentemuseum Den Haag. Verspreid over drie dagen omdat de belangstelling erg groot was voor dit unieke evenement.

De vrijdag was een moment voor de pers, die uit heel Europa naar Den Haag was gereisd voor deze bijzondere happening. De zaterdag was een stijlvol en chique openingsfeest voor BN’ers, een aantal mensen van het modehuis Givenchy en familie van Audrey, waaronder familieleden uit Nederland.

Volgens haar zoon had Audrey veel Nederlandse trekjes, ze was open (zo ook de gordijnen van hun huis) en altijd vriendelijk en met beide benen op de grond

De zondag, met op het programma een Breakfast at Tiffany’s-ontbijt in het museum om 10 uur, stond erg in contrast met de sfeervolle avond ervoor. De sprookjesachtige filmsfeer die ik me erbij voorstelde, was helaas niet doorgevoerd in de styling van het ontbijt, het geheel oogde helaas nogal broderig, geen gedekte tafeltjes, geen muziek, geen filmbeelden, jammer, want met dit concept zou zoveel leuks te maken kunnen zijn!

Hechte vriendschap

De eerste twee dagen was het inmiddels 89 jarig mode icoon, Hubert de Givenchy, van het nog altijd toonaangevende modehuis Givenchy, aanwezig bij de opening.

Tijdens de perspresentatie werd duidelijk, dat de lange Fransman (hij kwam tot mijn verbazing boven veel Nederlanders uit qua lengte) nog altijd graag over zijn avonturen met Audrey Hepburn vertelt. Zowel met een lach als een traan. De actrice bleek een hele hechte vriendschap te hebben gehad met Hubert de Givenchy.

De couturier vertelde tijdens de conferentie met zoveel enthousiasme, dat de pers nauwelijks aan het woord kwam om vragen te stellen en zijn tolk (hij sprak voornamelijk Frans) kon hem nauwelijks bijhouden . Voor sommige pers een teleurstelling, omdat ze graag op nog wat specifieke vragen een antwoord hadden gehad. Ikzelf hing echter een uur lang aan zijn lippen en had veel plezier in deze Franse les, want het was een leuke uitdaging voor mij, om in eerste instantie zonder de tolk toch het verhaal te kunnen volgen.

Niet Catherine, maar Audrey

Verhalen over de eerste samenwerking voor de film Sabrina in 1953, de ontmoeting met de Engelse koningin en de laatste dagen van haar leven kwamen langs tijdens de persconferentie. Audrey was degene die Givenchy had gevraagd haar kostuums te ontwerpen voor de film Sabrina. De reden dat ze juist hem vroeg, was dat ze deze toen pas net begonnen ontwerper een kans wilde geven. Verbaasd was hij, toen tijdens de eerste ontmoeting niet Catherine Hepburn, maar Audrey binnen kwam lopen. De ontmoeting met Audrey was echter een succes en uiteindelijk ontwierp Givenchy de kostuums voor acht van de eenentwintig films waarin Audrey schitterde.

Na de persconferentie ging hij arm in arm met zijn tolk/assistent de tentoonstelling door, gevolgd door fotografen en camerateams. Vrij in zichzelf gekeerd en verder niet communicerend met de mensen om hem heen stylde hij hier en daar nog even een jurk in de juiste plooi en nam hij vooral de tijd, om de tentoonstelling te bekijken.

De vormgeving van de tentoonstelling is geheel in de sfeer van het modehuis Givenchy neergezet. Alles is naar wens van het modeicoon vormgegeven en ook was hij de drie weken voor de opening nauw betrokken bij de opbouw in het museum.

Maarten Spruijt: stijlvolle styling

Zoals bij vrijwel alle grote mode-exposities in het Haagse Gemeentemuseum is ook deze keer de styling gedaan door Maarten Spruijt. Deze stylist maakt elke mode-expositie tot een groot feest van vorm, kleur en concept. Dit keer echter heeft hij zich, naar wens van Givenchy, qua uitbundigheid een beetje ingehouden. Mooie grote filmschermen in de grootste zaal en verder veel bloemen bij de kleinere presentaties maken deze expositie tot een vrij statig en stijlvol geheel.

Niet alleen de ontwerpen die speciaal voor Audrey zijn vervaardigd zijn te zien op deze tentoonstelling. Ook jurken van beroemdheden als Jacky Kennedy en Jerry Hall. Daarnaast een aantal ontwerpschetsen, tekeningen, foto’s en filmbeelden.

Audrey en Unicef

Eén ruimte is geheel gewijd aan de samenwerking van Audrey met Unicef.  Audrey zag haar werk voor Unicef als een van de  belangrijkste taken in haar leven. De legendarische actrice blijkt hierin tot op de dag van vandaag een inspiratiebron voor velen. Monique van de Ven, die op zaterdagavond samen met museumdirecteur Benno Tempel de opening deed van de tentoonstelling, vertelde vol passie hoe Audrey haar geïnspireerd heeft. Met evenveel toewijding zet ook zij zich in voor Unicef, de organisatie die ervoor zorgt dat kinderen in de hele wereld een goede kindertijd hebben.

Een deel van de opbrengst van de merchandise als boeken, shawls, schetsen en tasjes gaat naar Unicef. Leuk detail: aan het einde van de expositie is een fotohokje neergezet, waarin je voor een klein bedrag verkleed als Audrey op de foto kan. De volledige opbrengst hiervan gaat ook naar Unicef.

De oorlog maar net overleefd

Even een stukje geschiedenis. Audrey Kathleen Ruston was een dochter van de Britse bankier Joseph Anthony Ruston en de Nederlandse Ella barones van Heemstra. Tot 1939 woonde Audrey in Londen en volgde ze een opleiding tot ballerina. Van 1939 tot 1948 woonde ze  in Nederland en was ze door de Tweede Wereldoorlog, gedwongen te stoppen met het volgen van haar opleiding. Haar passie voor ballet is echter altijd gebleven en kwam goed van pas in films als Funny Face, waar ze naast de legendarische Fred Astaire danste.

De reden dat ze naar Nederland verhuisde in haar tienerjaren, was dat haar ouders het een veiliger idee vonden om haar met de rest van de familie in Arnhem te laten wonen. De dreiging van een bombardement op Londen was die tijd namelijk erg groot. Spijtig genoeg werd juist Arnhem gebombardeerd. Of Audrey op dat moment ook in Arnhem woonde is niet zeker. In 1944 heeft ze ook kort in Den Haag gewoond, waar ze heeft opgetreden in dat jaar.

Aan het einde van de oorlog was Audrey zo zwak, dat ze de laatste maanden alleen nog maar in bed heeft doorgebracht om zo min mogelijk energie te verspillen. Ze had  bloedarmoede, ademhalingsproblemen en oedeem en overleefde de oorlog nog maar net. Er wordt gezegd dat ze daardoor haar fragile postuur altijd behouden heeft, hoeveel ze ook at. Want de rest van haar leven heeft ze enorm van koken en eten gehouden, wat resulteerde in een aantal kookboeken die haar zoon Luca schreef over de kookkunsten van zijn moeder.

Superman of feelgood movies

Luca Dotti, Audrey’s jongste zoon, was op zaterdagmiddag voor de tweede opening in het Gemeentemuseum ook aanwezig tijdens een Q&A in het Filmhuis, waar de film Funny Face werd vertoond. De in Rome wonende half-Italiaan vertelde dat zijn moeder thuis veel over de oorlog sprak en vrijwel niet over haar werk als actrice. Volgens hem had zij veel Nederlandse trekjes, ze was open (zo ook de gordijnen van hun huis) en was altijd vriendelijk en met beide benen op de grond. De familie woonde een lange tijd in Zwitserland en Audrey vloog voor haar werk naar Los Angeles waar de films werden opgenomen

Haar twee zoons vonden de feelgood movies niet heel interessant in hun kinderjaren en moedigden hun moeder graag aan om in Superman-achtige actiefilms en thrillers te spelen. Haar ervaring in de oorlog maakte dit voor haar echter onmogelijk. Ze wilde koste wat kost een goed gevoel meegeven met haar acteerwerk en de nare gevoelens van de oorlog vermijden.

Wat dat goede gevoel betreft, dat lukt haar nog steeds. Funny Face nam mij even mee naar een heel andere tijd en omgeving vol mode, kleur, humor en dans, zonder traag en gedateerd aan te voelen.

To Audrey with Love is nog tot en met 26 maart 2017 te zien in het Gemeentemuseum Den Haag.

Uitgaanstips

• Zondag 4 december is er om 14 uur een lezing over Givenchy in het Gemeentemuseum. Reserveren is niet nodig, entree is € 5.
• Gelinkt aan de tentoonstelling zullen in de maand december in het Filmhuis Den Haag een aantal keer de klassiekers Breakfast at Tiffany’s en Funny Face draaien.

Dorrith de Roode is modeontwerper. Samen met haar zus Marlous werkt zij onder de naam Les Soeurs Rouges.