Jaarlijstjes zijn onzin. Jaarlijstjes zijn willekeur. Daarom doen we er ook niet aan. Toch weet iedereen wel een paar dingen die opvielen dit jaar. Op kunstHart delen onze schrijvers én anderen daarom elk één favoriete kunstbelevenis van 2016. Nou ja, een enkeling doet er twee. Zien we door de vingers. Het mag alles zijn, van theater of concert tot film, boek, beeldende kunst, dans, of iets wat je zelf aan kunst hebt gedaan. Wat maakte op jou dit jaar veel indruk?
***
Anik ten Have: Iets ‘kleins’ voor de mensheid wellicht, maar groot voor mij: samen met mijn dochter dansen in theater De Nieuwe Regentes in de kerstvoorstelling van Studio Inspiratie.
Annemiek de Ruiter: Het concert van Muse in de Ziggo Dome, want hoe vaak vliegen er nou drones en raketten langs de tribunes?
Brenda de Graaf: Cecile McLorin Salvant was voor mij de ontdekking van het jaar. Eens in de zoveel tijd ga je naar een concert van een tot dan toe voor jou onbekende zanger(es)/muzikant(e). Zo ook naar Cecile. Van begin tot eind heeft zij mij geboeid. Wat een stem. De zaal (LantarenVenster) was na haar a capella gezongen slotnummer muisstil. Diep onder de indruk.
Christina Schönbach: De Appel-voorstelling Voor sommigen het einde van het land, voor anderen het begin van de wereld. Een tweeluik over de zee waarin David Geysen liet zien waar de toekomst van de Appel lag nog voordat bekend was dat er over de subsidieaanvraag getwijfeld werd. Fysiek, actueel, creatief theater, dat me nog wekenlang liet nadenken. Dáár is theater voor bedoeld!
Dorrith de Roode: SHOW 2016, de modeshow van de Antwerpse Modeacademie. Een modeproductie van dit formaat heb ik nooit eerder gezien. Alles tot in perfectie, muziek, styling, modellen, en vooral veel kleur en diversiteit. Het eindejaarsdefilé van de Antwerpse Modeafdeling (nummer 4 op de lijst beste modescholen van de wereld) brengt meer dan 4000 modeliefhebbers en professionals uit de hele wereld samen. De meesten wonen de show niet alleen bij om de collecties te beoordelen en te bewonderen, maar ook voor de unieke sfeer: SHOW2016 is een feest van mode en creativiteit. De show wordt op twee avonden herhaald. Alle studenten, van het eerste tot het laatste jaar, laten hun werk zien op de catwalk. Een internationale jury van experts in mode en creativiteit beoordelen hun collecties en installaties.
Eveline Hendriksen: Concert van Bruce Springsteen op het Malieveld. Goede sfeer, in ‘mijn’ stad, mooie man.
Frans van der Leeuw: Monteverdi – Vox Luminis en Capriccio Stravagante op het Festival Oude Muziek Utrecht. Dit was een absoluut hoogtepunt voor mij! Waarom? De integriteit waarmee is gespeeld en gezongen, de devote wijze waarop de muziek ontegenzeggelijk onvoorwaardelijk centraal wordt gesteld en zonder enige opsmuk is gepresenteerd; pure kunst die in alle schoonheid verheft en vervoert!
Frans van Hilten: Ik smokkel en noem er twee. Het verhaal van Hester was de afscheidsvoorstelling van schrijfster Inez van Dullemen en haar man regisseur Erik Vos, over een meisje in een inrichting. Vreselijk aangrijpend en (letterlijk) waanzinnig gespeeld.
En het concert van The Tallis Scholars op Delft Chamber Music Festival. De intense diepgang van de zestiende-eeuwse muziek met soms vreemde harmonieën en dan ineens, naadloos daarin passend, de moderne verstilling van Tavener.
Gemma Lago: David Bowie IS in het Groninger Museum. Een indrukwekkend overzicht van een multigetalenteerd genie. Een expo die mij bovendien inspireerde om weer zelf creatief aan de slag te gaan.
Hedske Vochteloo: Mijn kunstmoment van 2016 is de tentoonstelling Dialogues with Nature van Frans Lanting in het Rotterdamse fotomuseum. Het laat zien hoe mooi de wereld is waar wij in leven en biedt een moment van reflectie. Een inzicht dat we beter voor de aarde zouden moeten zorgen. En voor elkaar. Want als onze omgeving verschraalt, verdwijnt alle kunst en schoonheid uit ons leven.
Henri Drost: Het is niet echt een moment, meer een opeenschakeling van momenten: het getuige mogen zijn van het maakproces van Il matrimonio segreto, de eerste coproductie van de drie grote operagezelschappen in ons land, iedere keer als ik toch even wat langer in de coulissen bleef hangen.
Inge van den Dobbelsteen-Heemskerk: De portfolio’s van mijn zoon en dochter en het vooruitzicht van de expositie van Rinus van de Velde in het Gemeentemuseum.
Janine Van Der Leeuw van Someren: Het moment dat ik in het Gemeentemuseum in een verlaten donkere ruimte de sacraal geëxposeerde gouden Judith en Holofernes van Klimt zag… adembenemend en ontroerend…
Marleen Hiemstra-Rijnders: Kunst kan je onverwacht raken. Dat is ook de kracht van kunst (when you least expect it…) Dit jaar in het Prado een groot 19e eeuw Spaans werk (echt totaal niks mee maar hing nou eenmaal vlakbij Goya) Bam….komt binnen. Enorm enorm groot en je voelt alle wanhoop, berusting, overgave en wat kan je nog meer voelen als je op het punt staat geëxecuteerd te worden. Waanzinnig. Kreeg kippenvel. (En dit was de 2e keer in mijn leven; totaal onverwacht).
Martijn van Hasselt: De “Bosch500” tentoonstelling in ‘s-Hertogenbosch van de werken van Jeroen Bosch (en leerlingen en navolgers). Om oog in oog te staan met werken van een half millennium oud, nog zo sprankelend en schijnbaar modern in vormgeving , met zo vaak zo veel metaforische lagen, was adembenemend fascinerend!
Merlijn Van Hasselt: Ik was onder de indruk van een boylesque act van International Burlesque Circus waarbij de heer in kwestie onder blauw licht en met droog ijs in zijn pruik verwerkt door het publiek liep, alvorens op het podium te ‘smelten’.
Petra van der Kroft: Voor mij was de fotograaf en beeldbewerker Erik Johansson de ontdekking van het jaar. Ik zat in de wachtkamer van de tandarts een fotografietijdschrift door te bladeren, waarin een stuk over hem stond. Zijn sferische beelden en woordgrapjes spraken mij heel erg aan. Ik heb dan ook meteen zijn boek ‘Imagine’ met vrij werk aangeschaft. Echt een aanrader. Sommige van zijn bewerkingen doen aan Escher denken.
Remko Mikkenie: Conny Janssen Danst met de voorstelling Courage deze zomer in Ferro in Rotterdam. Dat was briljant! Ten eerste al de locatie: een oude chemiefabriek in de haven van Rotterdam. Dat gaf zo’n aparte sfeer. Prachtige livemuziek van één enkele duizendpoot en dans, die mij heel erg ontroerde, maakten het een prachtig geheel. Ik moest er na afloop even van bijkomen, zo mooi was het.
Ron Schoonderbeek: Zomaar iets wat me nu te binnen schiet. Een paar weken terug was ik in De Fundatie in Zwolle. Een schitterend museum.
Rob van Berlo: Mijn kunstmomentjes vonden dit jaar plaats op straat. Random stencils van anonieme street art artiesten zetten mij meer dan welke museumkunst dan ook aan het denken over kwesties en keuzes in mijn leven.
Rob Kints: Tja, de mooiste kunstervaring, mogen het er ook twee zijn? The Statement (wereldpremière) van Crystal Pite uitgevoerd door NDT1 heeft in ieder geval grote indruk op mij gemaakt; sowieso nog nooit een ballet gezien waarbij het gesproken woord zo’n belangrijke rol speelt en dat gecombineerd met de acrobatiek van vier dansers die playbackend onder en over de tafel vliegen maakte het een onvergetelijke voorstelling.
Ook heel bijzonder was de uitvoering van alle pianoconcerten van Prokofjev op de tweede dag van het Gergiev festival door de pianisten Daniil Trifonov, George Li, Alexander Gavryluyk en Alexander Toradze. De pianoconcerten van Prokofiev worden sowieso niet vaak uitgevoerd en dan alle 5 op dezelfde dag is voor de Prokofiev-liefhebber natuurlijk het summum van het summum. Het waren stuk voor stuk uitvoeringen van heel hoog niveau in een tot aan de nok gevuld De Doelen. Met name Trifonov maakte enorme indruk met zijn uitvoering van het 3e pianoconcert.
Rob Prins: Ben ik dan de enige die zo genoten heeft van de zingende bewindslieden die zo meededen aan een Maori-begroetingsritueel? Tulpen uit Amsterdam!
Sander Beusen: Eyes wide shut door Toneelgroep Maastricht. Een voorstelling waarin alles klopte. Toegankelijk en van een erg hoog niveau.
Sytze Hiemstra: In de zalen van het Vaticaan probeerde ik de grootste drukte te ontwijken en liep toen een achterafzaaltje binnen waar een Pièta van Van Gogh hangt. Zo klein, maar onverwacht indrukwekkend.
Wander Catshoek: The Pixies en Radiohead in de HMH!
Wat was jouw kunstHartmoment 2016? Laat het ons weten!
kunstHart 