Door: Gemma Lago. Een sterk staaltje vertelkunst. Dat is wat jeugdtheaterschool Rabarber deze Kerstvakantie neerzet op de vlakke vloer van hun huis-Theater aan het Spui in Den Haag.
Op een kanonskogel de fantasiewereld in
Een jongetje van een jaar of twaalf ligt in een ziekenhuisbed. Maar liever dan zich rustig te houden, breekt hij los uit de verstikkende zorg van het legertje dokters en verplegers dat met klinische en afstandelijke precisie waakt over zijn fysieke welbevinden. In vol baronesk ornaat en met een zelf getekende krulsnor, jaagt hij ze met zijn sabel de stuipen op het lijf en schiet hij zichzelf op een kanonskogel zijn fantasiewereld in.
“Fantasie of de harde werkelijkheid, wat zegeviert?”
Dat is het begin van een vijf kwartier durend spektakel waarin de gekste figuren (waaronder een half zebrapaard, winterwolven, een ballerina en Cleopatra) de revue passeren in de prachtigste decors en kostuums.
Voor de kleinere kijkers zijn de in het decor en spel verwerkte ziekenhuisattributen wellicht té subtiele verwijzingen naar het (fatale?) ziekbed van de kleine baron, maar ook zonder het wat unheimische verhaal op de achtergrond is er genoeg te beleven.
Kinderen voor Kinderen
De meer dan vijfendertig jonge acteurs die de uiteenlopende rollen vertolken, variëren in leeftijd van zes tot zestien jaar en daartussen zit beslist wat podiumtalent. Maar het keurig gearticuleerde ABN van sommigen en een on-Haags aantal blanke snoetjes doet sterk denken aan de begindagen van Kinderen voor Kinderen. Diversiteit is bij dit jeugdtheatergezelschap nog ver te zoeken.
De avonturiers in deze Münchhauschiaanse fantasie worden door de vertelbaron via omzwervingen over de Noordpool en door de woestijn en Venetië langs een aantal welbekende volksverhalen geleid, waarvan de kolderieke situaties de kijker vaak tot schaterlachen brengen.
Bijvoorbeeld het verhaal waarin de baron zichzelf aan zijn haren uit het moeras trekt en wegzweeft aan een ballon (een opgeblazen latex operatiehandschoen). Veelzeggend is ook de scene waarin hij een gevangen meisje zichzelf laat bevrijden door haar te leren hoe ze haar hartswarmte kan visualiseren om haar tentkooi te laten opstijgen. De moraal van het gefantaseerde verhaal letterlijk in beeld.
Goed en kwaad
De twee verhaallijnen van goed en kwaad komen uiteindelijk samen in een heftige symfonie waarin de spelers een voor een het toneel verlaten. De fantasie is uitgeput en het zieke jongetje blijft koortsig achter. Maar dan verrast hij nog één keer in een knallend slot. Als kijker blijf je een beetje verward achter. Fantasie of de harde werkelijkheid, wat zegeviert?
Rabarber, De onvoorstelbare avonturen van de Baron van Münchhausen. Gezien: middagvoorstelling 30 dec 2016. Te zien tot en met 4 januari.
kunstHart 