Door: Frans van Hilten. Op mijn eerste Parkpop, in 1992, zag ik Tony Joe White spelen. Ik kende hem alleen van zijn toenmalige hitje Good in Blues maar White werd mijn bluesheld. Van de week ontdekte ik toevallig dat de ‘Swamp Fox’, zoals hij werd genoemd, al vorig jaar is overleden! Geen songs meer over motels en jarretels, Cadillacs en alligators, alles bol van de melancholie.
White grossierde in prachtige zinsneden als ‘It’s come down to just the two of us: me and my shadow on the wall’ of ‘Ain’t carrying nothing, but this heavy load’. Op mijn beurt bewees ik hem eer met mijn bandje Black Yoghurt in de song Blooze: ‘Spent a hundred bucks on booze last night; today five more on an old record by Tony Joe White’. Later als singer/songwriter ‘Grande-Duchesse’ coverde ik regelmatig Can’t go back home, zijn duet met Shelby Lynn.
Steamy Windows
Voor het grote publiek werd White vooral beroemd met liedjes die hij schreef voor anderen. Zijn Steamy Windows in de versie van Tina Turner, zijn Polk Salad Annie via Elvis. Zelf bleef hij bescheiden en trouw aan de blues. Een commerciële periode sloot hij al snel af want ‘hooklines make me feel like a fish’.
Na die eerste keer op Parkpop zag ik White nog eenmaal live. Hij speelde op een gratis pre-festivalavond van North Sea Jazz, op het Plein in Den Haag. Na afloop vroeg ik de security of ik naar hem toe mocht voor een handtekening. White was te moe, kreeg ik te horen, maar de vriendelijke beveiliger nam mijn cd even mee naar achter en ik kreeg een krabbel van de Swamp Fox.
Rust in vrede, Tony Joe.
En voor wie gaat vandaag: veel plezier op Parkpop!
Spotify
Hieronder vind je een playlist van mijn persoonlijke Tony Joe-favorieten.
kunstHart 