Door Frans van Hilten. Het nieuwe programma Shadow’s Whispers van Nederlands Dans Theater is alleen via livestream te zien, maar laat dat u niet weerhouden. In twee bijzonder mooie en indringende werken laat NDT zich van zijn beste, maar zeker ook van een nieuwe kant zien.
Kwetsbare zelf
Baby Don’t Hurt Me is het nieuwe stuk van Imre van Opstal en Marne van Opstal, beiden oud-danser van NDT. Het is een prachtige en unieke ode aan de verscheidenheid van mensen en een oproep elkaar in die verscheidenheid te accepteren en lief te hebben.
Ieder van de dansers deelt in grote openheid een eigen verhaal. Ze zijn zichzelf en spelen geen rol, waardoor we ook bekende gezichten onder de dansers heel anders ervaren. Het zijn onder meer het verhaal van een transgender, iemand van kleur en iemand die zich soms oud voelt, maar in wezen zou elk van ons daar kunnen staan met ons eigen kwetsbare zelf – behalve dat wij natuurlijk niet zo verrekte goed kunnen dansen.
Dansers laten elkaar wel eens (letterlijk) vallen, maar mogen zich ook door elkaar gedragen weten
Ondanks de intensiteit van deze zeer persoonlijke benadering blijft Baby Don’t Hurt Me licht van toon. De momenten van soms gekwelde individualiteit worden afgewisseld met groepsscènes, die ook vrolijk en grappig kunnen zijn, en duetten, waarin dansers elkaar wel eens (letterlijk) laten vallen, maar zich ook door elkaar gedragen mogen weten. Het decor bestaat vrijwel geheel uit een toren van licht, die evengoed kan staan voor de torenhoge verwachtingen die we onszelf en elkaar opleggen als voor de stamboom van mensen waartoe wij allen behoren. Amos Ben-Tal componeerde een prachtige, rauwe soundtrack met elementen van freejazz, blues en tango.
Chaos vs orde
From England With Love is het nieuwe werk van de oorspronkelijk Israëlische, maar al heel lang in Engeland woonachtige Hofesh Shechter. Bij hem juist niet de individualiteit, maar een groep in aan schooluniformen herinnerende kostuums met een rugzakje. Het programmaboekje geeft bij zijn ballet geen inleidende tekst, maar een foto van de Engelse Houses of Parliament en dat is typerend voor Shechter: liever dan antwoorden te geven roept hij vragen op.
Dat doet hij in From England With Love overigens buitengewoon mooi. Als meestal gaat hij uit van een unisono startende groep, maar dat wordt al snel een voortdurende strijd tussen chaos en orde. Terwijl louter Britse muziek van onder anderen Tallis en Purcell regelmatig ontaardt in vervorming of begeleid wordt door Afrikaans-achtige trommen, breekt de groep uiteen, om het volgende moment weer eendrachtig te staan wuiven. Het geluid van brekend glas, de rondedans die plotseling schieten wordt, de eenling die los van de groep een middelvinger toont: de symbolen zijn niet van de lucht en zijn niet altijd direct te duiden, al lijkt een hint naar de Brexit aanwezig.
Stream geen straf
Shadow’s Whispers komt goed tot zijn recht door de voortreffelijke registratie, waarbij beeldkeuze en perspectief eigenlijk op ieder moment zowel betekenis als schoonheid optimaal voor het voetlicht brengen. In deze kwaliteit is een livestream zeker geen straf.
- Nederlands Dans Theater 1, Shadow’s Whispers, gezien 15 februari 2021. Alleen nog te zien op 16 en 17 februari.
- Ook iets moois gezien? Deel het met kunstHart!
kunstHart 