Kunsttv, door Frans van Hilten. Zoals je elk jaar van tevoren weet wat er op 1 staat in de Top2000, zo voorspelbaar was ook een groot deel van de uitslagen van tv-programma De Meesterwerken. Je kon op je vingers natellen dat hét muziekmeesterwerk 2017 de Matthäus zou worden, bij de beeldende kunst de Guernica en ga zo maar door. Geniale werken, maar: duh. Wij gaan het anders doen!
“Geen Sgt. Pepper, geen Meisje met de Parel, geen Hamlet”
Laat ons weten wat jij een absoluut meesterwerk vindt, máár: de geijkte krakers zijn taboe. Geen Sgt. Pepper, geen Meisje met de Parel, geen Hamlet. Een meesterwerk dat volgens jou ten onrechte niet zo bekend is bij een megapubliek. Verras ons! Winnaars zijn er niet, het gaat om de Gouden Tips die we elkaar en anderen hier aanreiken.
Dus kom maar op: wat is jouw favoriete muziek die nog niet iedereen kent? Reageer onderaan de pagina!
Elke woensdag en vrijdag start er een nieuwe categorie. En ook alweer anders dan bij Witteman zijn onze categorieën:
- Muziek (alle genres) – woensdag 21 juni
- Beeldende kunst – vrijdag 23 juni
- Toneel/theater – woensdag 28 juni
- Architectuur – vrijdag 30 juni
Omdat de reuring rondom De Meesterwerken ondergesneeuwd raakt in het festivalseizoen, plaatsen we nu geen aparte artikelen meer over
- Dans/ballet
- Boek/literatuur/poëzie
- Film
- Festival
Heb je hier toch een mooie tip voor? Laat het weten!
(Foto: Wende Snijders bij Meesterwerken, screenshot van uitzending gemist/VARA)
kunstHart 
Zal ik er zelf ook eentje doen? Het is niet bepaald de tijd van het jaar, maar de Cantes Andaluces de Navidad (Andalusische kerstliederen) hebben me altijd geraakt door de rauwe, oprechte emotie. Zo klonken de herders als Jezus in Spanje geboren zou zijn.
http://www.deezer.com/album/6646245
LikeLike
‘Remain in light’ van de Talking Heads. Een revolutionair album dat volgens mij zelfs nu, 37 jaar na de release, nog modern en vernieuwend klinkt.
LikeLike
Muziek
Iets van eigen bodem:
Alfred Jodocus Kwak van Herman van Veen
LikeLike
Iedereen (van zekere leeftijd) heeft wel een plaat (uiteraard) van Ennio Morricone’s Once Upon A Time In The West liggen. Menig muziekliefhebber zal daarnaast ook James Bond Greatest Themes en misschien een opname van Grease, The Sound Of Music of The Lion King in de kast hebben.
Maar daar houdt ‘t, wat filmmuziek betreft, wel mee op.
En dat terwijl er van zo’n prachtig rijk palet in dit genre te genieten valt.
“Maar Martijn”, zo hoor ik oplettende lezertjes al zeggen, “is dit wel een op zichzelf staand genre? Het is immers slechts ondersteunend voor een ander medium, het bewegend beeld? En als zodanig is het dan toch ENTARTETE KU”…um…ik bedoel “minder interessant?”
Zeker, zeker, oplettende lezer. Ik geef grif toe dat filmmuziek primair ondersteunend van aard dient te zijn… maar dat het slechts om die reden per definitie minder interessant is bestrijd ik te vuur en te zwaard en met de soundtrack van Conan The Barbarian op volume elf op de achtergrond.
Waar filmmuziek -als het goed is… maar zoals bij ieder genre zijn er een paar meesterwerken, een flink aantal prachtige werken, een nog veel grotere middenmoot, en VEEL te veel rommel- in excelleert, is het benadrukken (en soms zelfs creëren) van een emotionele reactie. Zoals goede muziek doet, spreekt het rechtstreeks tot het hart, de adrenaline, de traanbuizen. Magie wordt geschapen door het ontwijken van cognitie: je hoeft er niet over na te denken of het raakt of niet.
Ik breek -veel te kort om er echt recht aan te doen- deze lans voor het genre om mijn keus in te leiden:
Ben Hur, het magistrale werk van Miklos Rozsa uit 1959, die de -op zich al uitmuntende- film niet alleen ondersteunt maar verheft door woest opzwepende thema’s die het hart doen juichen, door diep emotionele, lyrische stukken die ruw raken aan rauwe emotie, en zelfs pastorale tours-de-force die in hun serene schoonheid nopen tot introspectie.
De soundtrack behoort tot de absolute wereldklasse, al decennia geroemd door zowel publiek als film- en muziekcritici.
Misschien -als dit kleine stukje nog niet overtuigt tot aanschaf- dat het op z’n minst uitnodigt om volgende Kerst of Pasen, als de film (weer ‘ns) wordt uitgezonden (de EO en de BBC zijn altijd een goeie gok!), wat extra te letten op de bijzonder aanwezige, altijd krachtige, maar nooit opdringerige muziek.
LikeLike
LikeLike