Door: Frans van Hilten. Een snelle show, geestig en eigentijds. Dat is wat Barokopera Amsterdam maakt van King Arthur van Henry Purcell. Daarbij doen ze wel de nodige concessies aan het oorspronkelijke stuk. Dé manier om het zeventiende-eeuwse werk tot zijn recht te laten komen of doet een dergelijke keus juist af aan het origineel?
Van vijf uur naar anderhalf
King Arthur is een semi-opera: oorspronkelijk werden muziek en liederen afgewisseld met stukken gesproken toneel. Van de originele vijf uur blijft in deze uitvoering anderhalf uur over. Toch wilden muzikaal leider Frédérique Chauvet en regisseur Sybrand van der Werf geen concertuitvoering zonder verhaal brengen. De grote lijnen worden daarom door de acteurs geciteerd uit het libretto. Enigszins verwarrend gebeurt dat soms in het Nederlands, soms het Engels.
Na Händels eenvoudige herdersmythe Acis and Galatea vorig jaar is King Arthur even wennen. Het libretto en de regie-aanwijzingen van John Dryden doen niet onder voor de gemiddelde Shakespeare-komedie. Wat een intriges, verwikkelingen en personages (en daar zijn er nog een paar van geschrapt) – dit alles aangelengd met een flinke dosis humor.
Britten en Saksen
Het plot in één zin: de mythische Britse koning Arthur strijdt tegen de Saksische koning Oswald – voor het vaderland, maar ook om de beeldschone, blinde Emmeline. Tovenaars, feeën, herders, sirenen en wintergeesten garneren dit verhaal met theatraal aangename uitstapjes. Onderliggend motief: de grootsheid van Engeland.
Wolfsklauw en blinddoek
Van tevoren de synopsis lezen kan zeker geen kwaad. Om alles nog ingewikkelder te maken, spelen vijf zangers alle karakters en regelmatig verwisselen ze van persoon. Je kunt dus niet zeggen: de boze Grimbald is altijd de bariton, nee, Grimbald is degene met de wolfsklauw aan zijn handschoen en blinde Emmeline is degene met (jawel) de blinddoek voor. Ook de decors werken op die manier: een door twee zangers omhooggehouden transparant blauw doek is de rivier.
Acteurs trekken samen een zwaard los dat klem zit niet in een boomstronk, maar in de kist met rekwisieten
Opera was in de zeventiende eeuw een sociale gebeurtenis met veel knipogen en verwijzingen. Regisseur van der Werf heeft geprobeerd dat naar de moderne situatie te vertalen. Zo komt in deze versie even de Brexit aan de orde, maar ook de Venus van Botticelli. Aan het begin van het stuk trekken de acteurs samen een zwaard los dat klem zit niet in een boomstronk, maar in de kist met rekwisieten en kostuums. Het zwaard Excalibur of de ridders van de Ronde Tafel komen overigens in King Arthur helemaal niet voor. Ook in de muziek zitten grappen: hebben de herders juist dubbelzinnig bezongen hoe zij ’s avonds graag met hun fluitje spelen, dan barsten de fluiten in het orkest direct los.
Minder bekende Purcell
In ons bezoekend gezelschap kwam na afloop enige discussie op gang: is de opera nu te komisch geworden en te veel van deze tijd, of doen die humor en snelheid juist recht aan de theaterpraktijk uit de zeventiende eeuw? Over één ding waren we het eens: Purcells muziek is prachtig. Deze opera is bij de meeste mensen minder bekend, de Cold Song van de IJsgod misschien uitgezonderd.
Het orkest onder leiding van Frédérique Chauvet staat op het toneel, speelt elegant en met brille. De solisten zijn behalve goede zangers ook prima acteurs. Een typisch geval van pech treft de countertenor, die zo verkouden is geworden dat hij niet tot nauwelijks kan zingen. De andere solisten weten hem er redelijk uit te redden.
Er is geen apart koor, de solisten vormen dit wanneer zij samen zingen. Heel mooi pakt dit uit in Hither, this way, waarin Grimbald (hier bariton Pieter Hendriks) en de goede luchtgeest Philidel (hier sopraan Mijke Sekhuis) tegen elkaar in zingen en tegelijkertijd ook deel uitmaken van het koor.
Cd
Barokopera Amsterdam heeft King Arthur enkele jaren geleden ook eens gespeeld en de muziek toen ook op cd gezet, grotendeels met dezelfde uitvoerenden. De cd is te bestellen via de website van het gezelschap. Dat wordt dus nog even nagenieten!
Barokopera Amsterdam, King Arthur. Gezien: 2 december, Koninklijke Schouwburg Den Haag. Tournee tot en met 15 april 2018.
> Zelf ook iets moois gezien of gehoord? Deel het hier!
kunstHart 